trille

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  trille    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• tril·le

Werkwoord

vervoeging van
trillen

trille

1. aanvoegende wijs van trillen

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈtɾilə/

Woordafbreking

• tril·le

Woordherkomst en -opbouw

• Werkwoord [A]: Afkomstig van het Italiaanse werkwoord trillare
• Werkwoord [B]: De herkomst is onbekend.
• Zelfstandig naamwoord [A]: Afkomstig van het Italiaanse naamwoord trillo.
• Zelfstandig naamwoord [B]: Afgeleid van het Noorse werkwoord trille.

vervoeging
onbepaalde wijs	trille
tegenwoordige tijd	triller
verleden tijd	trillet trilla
voltooid deelwoord	trillet trilla
onvoltooid deelwoord	trillende
lijdende vorm	trilles
gebiedende wijs	trill
vervoegingsklasse	Klasse 1 zwak
opmerking	[A] + [B]

Werkwoord

[A] trille

1. (muziek) kwinkeleren

Afgeleide begrippen

• trillend

Werkwoord

[B] trille

1. onovergankelijk rollen

   «Tårene triller nedover kinnene hans.»

   Tranen rollen over zijn wangen.

2. overgankelijk aanduwen, duwen (b.v. een fiets, een kruiwagen, een auto)
3. transporteren, vervoeren
4. eruit rollen, vallen

Synoniemen

• [1]: rulle
• [2]: skyve
• [3]: frakte
• [4]: falle

Afgeleide begrippen

• [1]: trillebag, trillebagg, trillebor, trillebord, trillebår, trillend, trillepike, trillevogn

Typische woordcombinaties

• [1]: trille ball

een bal rollen

• [1]: trille en tønne

een vat rollen

• [2]: trille sykkelen

een fiets duwen

• [3]: trille stein

stenen mit een kruiwagen transporteren (letterlijk: stenen duwen)

[A] + [B]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	trille	m: trillen v: trilla	triller	trillene
genitief	trilles	m: trillens v: trillas	trillers	trillenes

Zelfstandig naamwoord

[A] trille, g

1. (muziek) triller

Typische woordcombinaties

• slå triller

kwinkeleren

Zelfstandig naamwoord

[B] trille, g

1. (verouderd) een vierwielig koetsachtig paardenwagentje

Typische woordcombinaties

• kjøre til kirken i trille

in een paardenwagen naar de kerk rijden

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ˈtɾilə/

Woordafbreking

• tril·le

Woordherkomst en -opbouw

• Werkwoord [A]: Afkomstig van het Italiaanse werkwoord trillare
• Werkwoord [B]: De herkomst is onbekend.
• Zelfstandig naamwoord [A]: Afkomstig van het Italiaanse naamwoord trillo.
• Zelfstandig naamwoord [B]: Afgeleid van het Noorse werkwoord trille.

vervoeging
onbepaalde wijs	trille trilla
tegenwoordige tijd	trillar
verleden tijd	trilla
voltooid deelwoord	trilla
onvoltooid deelwoord	trillande
lijdende vorm	trillast
gebiedende wijs	trill trille trilla
vervoegingsklasse	Klasse 1 zwak
opmerking	[A] + [B]

Werkwoord

[A] trille

1. (muziek) kwinkeleren

   «Songarinna var god til å trille.»

   Songarinna was geschikt voor te kwinkeleren.

Afgeleide begrippen

• trillend

Werkwoord

[B] trille

1. onovergankelijk rollen

   «Ballen trillar over golvet.»

   De bal rolt over de vloer.

2. overgankelijk aanduwen, duwen (b.v. een fiets, een kruiwagen, een auto)
3. transporteren, vervoeren

Schrijfwijzen

trilla

Synoniemen

• [1]: rulle
• [2]: skyve
• [3]: frakte

Afgeleide begrippen

• [1]: trillebag
• [1]: trillebagg
• [1]: trillebor
• [1]: trillebord
• [1]: trillebår
• [1]: trilland
• [1]: trillend

Typische woordcombinaties

• [1]: trille ball

een bal rollen

• [1]: trille ei tønne

een vat rollen

• [2]: trille ei vogn

een wagen duwen

• [3]: trille stein / torv

stenen / turf mit een kruiwagen transporteren (letterlijk: stenen / turf duwen)

[A] + [B]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	trille	trilla	triller	trillene

Zelfstandig naamwoord

[A] trille v

1. (muziek) triller

Typische woordcombinaties

• slå triller

kwinkeleren

Zelfstandig naamwoord

[B] trille v

1. kruiwagen
2. wandelwagen
3. (verouderd) een vierwielig koetsachtig paardenwagentje

Typische woordcombinaties

• [3]: køyre i trille

in een paardenwagen rijden