till
- [A] Van Middelengels til, tille, Oudnoords til. Protogermaans *tilan.[1]
[A] till
- tot, tot aan
till
- [1] until
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | to till |
he/she/it | tills |
verleden tijd | tilled |
voltooid deelwoord |
tilled |
onvoltooid deelwoord |
tilling |
gebiedende wijs | till |
till
- overgankelijk, (landbouw) bewerken (v. landbouwgrond), bebouwen [2]
enkelvoud | meervoud |
---|---|
till | tills |
[A] till
[B] till
- ↑ till (prep.), Online Etymology Dictionary
- ↑ till (n.1), Online Etymology Dictionary
- ↑ till (n.2), Online Etymology Dictionary
- till
Naar frequentie | 25 |
---|
till
- erbij (extra)
- erheen, toe, ernaartoe
- Lycka till!
Succes!, Veel geluk!
till