schoffel

Een schoffel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  schoffel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsxɔfəl / (2 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /ˈsχɔfəɫ/, /ˈsχɔfɔɫ/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈsxɔfəl/

Woordafbreking

• schof·fel

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘tuingereedschap’ voor het eerst aangetroffen in 1651
• afgeleid van het sterke werkwoord schuiven met het achtervoegsel -el

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	schoffel	schoffels
verkleinwoord	schoffeltje	schoffeltjes

Zelfstandig naamwoord

de schoffel v / m

1. (gereedschap) een horizontaal liggend scherp geslepen mes van staal dat bevestigd is aan een houten steel

   • Omdat hij een hekel had aan wieden gebruikte hij zo veel mogelijk de schoffel. 

Hyperoniemen

• tuingereedschap, mes

Afgeleide begrippen

• schoffelen

Verwante begrippen

• hak, hark, riek, spa, spade

Vertalingen

    1. een horizontaal liggend scherp geslepen mes van staal dat bevestigd is aan een houten steel   

Duits: Stoßhacke (de) v, Hacke (de) Oudhoogduits: burissa v, bursa v Engels: weeder (en)

Frans: binette (fr) v Sloveens: motika (sl) Spaans: escardillo (es) m, sacho (es) m

Werkwoord

vervoeging van
schoffelen

schoffel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schoffelen
   

   • Ik schoffel. 

2. gebiedende wijs van schoffelen
   

   • Schoffel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schoffelen
   

   • Schoffel je? 

Gangbaarheid

• Het woord schoffel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schoffel" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
93 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.