momentum

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  momentum    (hulp, bestand)
• IPA: / moˈmɛntʏm / (3 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /mo.ˈmɛn.təm/
  • (Vlaanderen, Brabant): /mo.ˈmɛn.tʏm/
  • (Limburg): /mo.ˈmɛn.tʏm/

Woordafbreking

• mo·men·tum

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan Engels momentum (zie benedenstaande), gepopulariseerd via Engelstalige media en literatuur sinds de eeuwwisseling.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	momentum	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

het momentum o

1. duidelijk toenemende voortgang

   • Door zijn lange aarzeling verloor hij het momentum. 

   ▸ Het woord ‘momentum’ bijvoorbeeld, dat is nu helemaal ‘in’. Iemand zegt dan opeens: ‘Er moet een momentum gecreëerd worden.’ Dat irriteert me mateloos. Het woord momentum is meer een soort mediamoment.

   ▸ Er ontstond wat de Engelsen ‘momentum’ noemen, een intense sfeer van nieuwsgierigheid naar wat er zou volgen.

2. (natuurkunde) hoeveelheid beweging; product van massa en snelheid

Synoniemen

• [2] impuls
• [1] vaart

Gangbaarheid

• Het woord momentum staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "momentum" herkend door:

90 %	van de Nederlanders;
91 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  momentum (VS)    (hulp, bestand)

Woordherkomst en -opbouw

• Uit het Latijn momentum.

enkelvoud	meervoud
momentum	momenta momentums

Zelfstandig naamwoord

momentum

1. (natuurkunde) impuls, de massa vermenigvuldigd met de snelheid.
2. vaart, gang.

   «In this collision the larger car had considerable momentum.»

   Bij deze botsing had de grotere auto een flinke vaart.

   «His political campaign had little momentum.»

   Er zat weinig vaart in zijn politieke campagne.

Latijn

Woordafbreking

• mo·men·tum

Woordherkomst en -opbouw

• Samentrekking van *movimentum, dat afgeleid is van mŏvēre met het achtervoegsel -mentum.

Zelfstandig naamwoord

mōmĕntum o

1. 1. beweging
   2. (overdr.)
      1. afstand
         1. tijdperk, tijdsafdeling, ogenblik
         2. onderdeel van een rede
         3. uitgangspunt
      2. beslissing, uitslag, verandering
2. 1. beweegkracht, stoot, druk, zwaarte
   2. (fig.)
      1. invloed, oorzaak, beweeggrond
      2. aanwending van krachten, van middelen
      3. beslissende kracht, invloed, gewicht, betekenis

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	mōmĕntum	mōmĕnta
genitief	mōmĕntī	mōmĕntōrum
datief	mōmĕntō	mōmĕntīs
accusatief	mōmĕntum	mōmĕnta
vocatief	mōmĕntum	mōmĕnta
ablatief	mōmĕntō	mōmĕntīs