-mentum
-mentum
- vormt zelfstandige naamwoorden van andere woorden, middel, wat nodig is.
- «frŭi → frūmentum»
- genieten, het vruchtgebruik hebben → koren, graan
- «monēre → mŏnŭmentum»
- herinneren → gedenkteken
- «nīdus → nīdāmentum»
- nest → bouwstof voor een nest, nest
- «nux → nŭcāmentum»
- noot → wat als een noot aan de boom hangt, pijnappels
- «frŭi → frūmentum»
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | -mĕntum | -mĕnta |
| genitief | -mĕntī | -mĕntōrum |
| datief | -mĕntō | -mĕntīs |
| accusatief | -mĕntum | -mĕnta |
| vocatief | -mĕntum | -mĕnta |
| ablatief | -mĕntō | -mĕntīs |