laafe
- laa·fe
vervoeging tegenwoordige tijd, aantonende wijs, bedrijvende vorm hele vervoeging zie laafe/vervoeging | ||||
---|---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
laafe | |||
verleden tijd |
(er) iss geloffe | |||
voltooid deelwoord |
geloffe | |||
enkelvoud | meervoud | |||
1e persoon | ich | laaf | mir / mer | laafe |
2e persoon | du | laafscht | dihr / der dihr / der dihr / der ihr / er ihr / er nihr / ner |
laaft laafe laafe laaft laafe laafe |
3e persoon | er | laaft | sie | laafe |
sie | laaft | |||
es | laaft |
laafe
|
- sich mied laafe
zich moe lopen
laafe
- eerste persoon meervoud tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van laafe
- «mir laafe»
- wij / we lopen
- «mir laafe»
laafe
- tweede persoon meervoud tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van laafe
- «dihr / der / ihr / er / nihr / ner laafe»
- jullie lopen
- «dihr / der / ihr / er / nihr / ner laafe»
- (dihr / der / ihr / er ) laaft
laafe
- derde persoon meervoud tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van laafe
- «sie laafe»
- zij / ze lopen
- «sie laafe»