karate
- ka·ra·te
- Leenwoord uit het Japans, in de betekenis van ‘verdedigingssport’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1961 [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | karate | - |
verkleinwoord |
het karate o
- (sport) Japanse gevechtsport
1. japanse gevechtsport
- Het woord karate staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "karate" herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
98 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "karate" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
karate
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
karate
karate o
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
karate o
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- IPA: /karatɛ/
- ka·ra·te
karate o
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
enkelvoud | meervoud |
---|---|
karate | - |
karate m
- IPA: /karatɛ/
- ka·ra·te
karate o
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | karate | karate |
genitief | karate | karate |
datief | karate | karate |
accusatief | karate | karate |
vocatief | karate | karate |
locatief | karate | karate |
instrumentalis | karate | karate |
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Zie Wikipedia voor meer informatie.