• kaos
Naar frequentie 3295
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kaos     kaoset     -     -  
genitief   kaos'     kaosets     -     -  

kaos, o

  1. chaos, verwarring, wanorde
  2. Griekse (mythologie) (het) niets, leegte, duisternis
  3. (natuurkunde), (wiskunde) chaos


  • kaos
Naar frequentie 3379
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kaos     kaoset     kaos
kaoser  
  kaosa
kaosene  
genitief   kaos'     kaosets     kaos'
kaosers  
  kaosas
kaosenes  

kaos, o

  1. chaos, verwarring, wanorde
  2. Griekse (mythologie) (het) niets, leegte, duisternis
  3. (natuurkunde), (wiskunde) chaos

kaos

  1. nominatief onbepaald onzijdig meervoud van kaos


  • kaos
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kaos     kaoset     kaos     kaosa  

kaos, o

  1. chaos, verwarring, wanorde
  2. Griekse (mythologie) het niets, leegte, duisternis
  3. (natuurkunde), (wiskunde) chaos

kaos

  1. nominatief onbepaald onzijdig meervoud van kaos


  • ka·os
enkelvoud meervoud
nominatief   kaos     kaoslar  
genitief   kaosun     kaosların  
datief   kaosa     kaoslara  
accusatief   kaosu     kaosları  
locatief   kaosta     kaoslarda  
ablatief   kaostan     kaoslardan  

kaos

  1. chaos, verwarring, wanorde