• in·duc·tan·tie
enkelvoud meervoud
naamwoord inductantie inductanties
verkleinwoord inductantietje inductantietjes

de inductantiev

  1. (natuurkunde) (elektrotechniek) een imaginair getal ter grootte van ωL, waar ω de hoekfrequentie is en L de zelfinductie
    • Indien de inductantie de capacitantie opheft ontstaat er resonantie in de stroomkring.