inductantie
- Geluid: inductantie (hulp, bestand)
- in·duc·tan·tie
- afgeleid van het Franse of het Engelse inductance (met het achtervoegsel -antie) [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | inductantie | inductanties |
verkleinwoord | inductantietje | inductantietjes |
de inductantie v
- (natuurkunde) (elektrotechniek) een imaginair getal ter grootte van ωL, waar ω de hoekfrequentie is en L de zelfinductie
- Indien de inductantie de capacitantie opheft ontstaat er resonantie in de stroomkring.
1.
- Het woord 'inductantie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.