hik

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  hik    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• hik

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hik	hikken
verkleinwoord	hikje	hikjes

Zelfstandig naamwoord

de hik m

1. (medisch) een periodiek optredende, spontane, onwillekeurige samentrekking van het middenrif tijdens inademing, gevolgd door het plots sluiten van het strotklepje, wat een kenmerkend geluid veroorzaakt

Vertalingen

    1. een periodiek optredende, spontane, onwillekeurige samentrekking van het middenrif tijdens inademing...   

Arabisch: فواق (ar) Baskisch: zotin (eu) Catalaans: singlot (ca) Chinees: 打嗝 (zh) Deens: hikk (da) Duits: Schluckauf (de) Engels: hiccup (en) Esperanto: singulto (eo) Fins: hikka (fi) Frans: hoquet (fr) Galicisch: impo (gl) Grieks: λόξυγκας (el) Hebreeuws: שיהוק (he) Hongaars: csuklás (hu) IJslands: hiksti (is) Indonesisch: cegukan (id) Italiaans: singhiozzo (it) Japans: しゃっくり (ja) Jiddisch: שלוקערץ (yi) Koreaans: 딸꾹질 (ko) Latijn: singultus (la)

Litouws: žagsėjimas (lt) Luxemburgs: hick (lb) Noors: hikk (no) Oekraïens: гикавка (uk) Papiaments: hik Perzisch: سکسکه (fa) Pools: czkawka (pl) Portugees: soluço (pt) Quechua: hik'i (qu) Roemeens: sughiț (ro) Russisch: икота (ru) Siciliaans: sugghiuzzu (scn) Sloveens: kolcanje (sl) Spaans: hipo (es) Surinaams: tikotiko Tagalog: sinok (tl) Telugu: వెక్కిళ్ళు (te) Tsjechisch: škytavka (cs) Turks: hıçkırık (tr) Vietnamees: nấc cụt (vi) Zweeds: hicka (sv)

Werkwoord

vervoeging van
hikken

hik

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hikken
   

   • Ik hik. 

2. gebiedende wijs van hikken
   

   • Hik! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hikken
   

   • Hik je? 

Gangbaarheid

• Het woord hik staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hik" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Papiaments

Zelfstandig naamwoord

hik

1. (medisch) hik.