funk

vervoeging van
	funken

1. uit rhythm-and-blues ontwikkelde dansmuziek
(Kevin MacLeod, Fork and Spoon)

Nederlands

Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘soort van popmuziek’ voor het eerst aangetroffen in 1982 ^[1]
van Engels funk ^[2]

de funk m

(muziek) uit rhythm-and-blues voortgekomen dansmuziekgenre, m.n. gekenmerkt door staccato samenspel tussen percussie, baslijnen, slaggitaren en blaasinstrumenten en het benadrukken van de eerste noot van de maat door de ritmesectie
- Daar kwam hij in aanraking met zwarte jongens die net als hij gek op muziek waren. Veel verschillende soorten muziek stonden voor hem naast elkaar: funk, soul, jazz, rock, pop, klassieke muziek, blues en calypso, die hij thuis hoorde, en Surinaamse en Zuid-Amerikaanse muziek die zijn ooms in Suriname speelden. ^[3]

funk

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van funken
- Ik funk.
gebiedende wijs van funken
- Funk!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van funken
- Funk je?

Het woord funk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

89 %	van de Nederlanders;
83 %	van de Vlamingen.^[4]

[1] via Normandisch 'funquer, funquier, fungier' "roken, stinken" van Latijn fumigare "roken"
[2] onder jazzmuzikanten in de VS rond 1900 uit [1] gegroeide betekenis "iets lijfelijks, iets doorleefds"