ekmek
- ek·mek
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | ekmek | ekmekler |
genitief | ekmeğin | ekmeklerin |
datief | ekmeğe | ekmeklere |
accusatief | ekmeği | ekmekleri |
locatief | ekmekte | ekmeklerde |
ablatief | ekmekten | ekmeklerden |
ekmek
ekmek
- (landbouw) zaaien
- (landbouw) telen, kweken, verbouwen
- strooien
- (figuurlijk) zaaien, veroorzaken, teweegbrengen
- [3] serpmek