disjunctie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  disjunctie    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·junc·tie

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van junctie met het voorvoegsel dis-
• afgeleid van disjunct met het achtervoegsel -ie

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	disjunctie	disjuncties
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de disjunctie v

1. tegenstelling, scheiding
2. (biologie) het in gescheiden gedeelten opgelost zijn van een verspreidingsgebied waarbij in de tussengebieden die soorten niet voorkomen
3. (biologie) het uiteengaan van overlangs gedeelde chromosomenparen gedurende de celdeling
4. (taalkunde) het niet gecorreleerd zijn van fonemen
5. (wiskunde) logische operator (symbool: $\scriptstyle \lor$, OF of OR), wiens betekenis ongeveer overeenkomt met de betekenis van het Nederlandse woord "of"

Verwante begrippen

• di, dis, logica

Antoniemen

• conjunctie

Vertalingen

    1.   

Duits: Disjunktion (de) Engels: disjunction (en)

Frans: disjonction (fr) Spaans: disyunción (es) v

Gangbaarheid

• Het woord disjunctie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "disjunctie" herkend door:

67 %	van de Nederlanders;
82 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.