disjunct
- dis·junct
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | disjunct | disjuncter | disjunctst |
verbogen | disjuncte | disjunctere | disjunctste |
partitief | disjuncts | disjuncters | - |
disjunct [1]
- niet samengevoegd, onderling gescheiden
- Het woord disjunct staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "disjunct" herkend door:
54 % | van de Nederlanders; |
68 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be