betuigen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van betuigen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		betuigen			te betuigen
	toekomend		zullen betuigen			te zullen betuigen
voltooid	tegenwoordig		hebben betuigd			te hebben betuigd
	toekomend		betuigd zullen hebben			betuigd te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	betuigend		betuigd			ev. betuig	mv. verouderd betuigt	betuige
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	betuig	betuigt	betuigt	betuigt	betuigt	betuigen	betuigen	betuigen
verleden (o.v.t.)	betuigde	betuigde	betuigde	betuigde	betuigde	betuigden	betuigden	betuigden
toekomend (o.t.t.t.)	zal betuigen	zult/zal betuigen	zult/zal betuigen	zult betuigen	zal betuigen	zullen betuigen	zullen betuigen	zullen betuigen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou betuigen	zou betuigen	zou(dt) betuigen	zoudt betuigen	zou betuigen	zouden betuigen	zouden betuigen	zouden betuigen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb betuigd	hebt betuigd	hebt/heeft betuigd	hebt betuigd	heeft betuigd	hebben betuigd	hebben betuigd	hebben betuigd
verleden (v.v.t.)	had betuigd	had betuigd	had betuigd	hadt betuigd	had betuigd	hadden betuigd	hadden betuigd	hadden betuigd
toekomend (v.t.t.t.)	zal betuigd hebben	zal/zult betuigd hebben	zult/zal betuigd hebben	zult betuigd hebben	zal betuigd hebben	zullen betuigd hebben	zullen betuigd hebben	zullen betuigd hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou betuigd hebben	zou betuigd hebben	zou/zoudt betuigd hebben	zoudt betuigd hebben	zou betuigd hebben	zouden betuigd hebben	zouden betuigd hebben	zouden betuigd hebben
onpersoonlijke lijdende vorm betuigd worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt betuigd				er is betuigd
verleden	er werd betuigd				er was betuigd
toekomend	er zal betuigd worden				er zal betuigd zijn
voorwaardelijk	er zou betuigd worden				er zou betuigd zijn
lijdende vorm betuigd worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		betuigd worden			betuigd te worden
	toekomend		betuigd zullen worden			betuigd te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		betuigd zijn			betuigd te zijn
	toekomend		betuigd zullen zijn			betuigd te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word betuigd	wordt betuigd	wordt betuigd	wordt betuigd	wordt betuigd	worden betuigd	worden betuigd	worden betuigd
verleden (o.v.t.)	werd betuigd	werd betuigd	werd betuigd	werdt betuigd	werd betuigd	werden betuigd	werden betuigd	werden betuigd
toekomend (o.t.t.t.)	zal betuigd worden	zult betuigd worden	zult betuigd worden	zult betuigd worden	zal betuigd worden	zullen betuigd worden	zullen betuigd worden	zullen betuigd worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou betuigd worden	zou betuigd worden	zou/zoudt betuigd worden	zoudt betuigd worden	zou betuigd worden	zouden betuigd worden	zouden betuigd worden	zouden betuigd worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben betuigd	bent betuigd	bent/is betuigd	zijt betuigd	is betuigd	zijn betuigd	zijn betuigd	zijn betuigd
verleden (v.v.t.)	was betuigd	was betuigd	was betuigd	waart betuigd	was betuigd	waren betuigd	waren betuigd	waren betuigd
toekomend (v.t.t.t.)	zal betuigd zijn	zult betuigd zijn	zult betuigd zijn	zult betuigd zijn	zal betuigd zijn	zullen betuigd zijn	zullen betuigd zijn	zullen betuigd zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou betuigd zijn	zou betuigd zijn	zou/zoudt betuigd zijn	zoudt betuigd zijn	zou betuigd zijn	zouden betuigd zijn	zouden betuigd zijn	zouden betuigd zijn