beita

Oudnoords

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Germaanse werkwoord *baitjan (= bijten) van Indo-Germaans: *bʰeid-
• Woordopbouw: beit-a

stamtijd
onbepaalde wijs	tegenwoordige tijd	verleden tijd	voltooid deelwoord
beita	beitar	beitaði	beitat
Klasse 1 zwak	volledig

Werkwoord

beita

1. laten bijten
2. optomen
3. grazen
4. jagen
5. doden
6. (scheepvaart) bij het zeilen zigzag bijna tegen de wind varen, kruisen, laveren

Synoniemen

[5]: bana [5]: berja [5]: deyða [5]: drepa [5]: hlaða [5]: senda

[5]: slá [5]: sóa [5]: spella [5]: spilla [5]: svelta

[5]: svǽfa [5]: søfa [5]: týna [5]: vega [5]: viða

Hyponiemen

• myrða

Opmerkingen

• Duits
  • [1]: beißen lassen
  • [2]: zäumen
  • [3]: weiden
  • [4]: jagen
  • [5]: töten
  • [6]: beim Winde segeln, kreuzen

v, zwak	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	beita		beitur
genitief	beitu		beitna
datief	beitu		beitum
accusatief	beitu		beitur

Zelfstandig naamwoord

beita, v

1. aas, lokaas, lokkertje, lokmiddel