antwoord

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  antwoord    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɑnt.ʋɔːrt/

Woordafbreking

• ant·woord

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘bescheid’ voor het eerst aangetroffen in 1100
• uit het Middelnederlands

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	antwoord	antwoorden
verkleinwoord	antwoordje	antwoordjes

Zelfstandig naamwoord

antwoord o

1. de reactie op een vraag, van repliek voorzien (mondeling of schriftelijk)

   ▸ `Op die vraag zijn meerdere antwoorden mogelijk; zei ik.

   • Op die vraag moet ik het antwoord schuldig blijven. 

   ▸ ‘Welcome to Paradise, what will it be?’ Voor me stond een ronde dame vol tattoos, die in haar jonge jaren vast de het mooiste meisje van de klas was geweest. ‘A burger, please.’ Dit antwoord had ik al dagen in mijn hoofd zitten.

2. reactie, van repliek voorzien

   • Op die zet had ik geen antwoord. 

3. oplossing voor een gesteld probleem

   ▸ Eerst lag er vrijwel alleen grind, maar nu is er zand toegevoegd en een pletwals strijkt wat oneffenheden weg. Zijn er dan toch grenzen aan het sadisme? Wie het haalt tot de laatste bocht naar links, weet het antwoord. Daar ligt weliswaar weer wat asfalt, maar het is een onvervalste muur: 24 procent. Het is hier dat la belle fille op haar fiets om hulp van boven smeekt.

   • De regering had nog geen goed antwoord op dit probleem kunnen vinden. 

Synoniemen

• repliek (minder gebruikt)

Afgeleide begrippen

• antwoordapparaat, antwoorden, antwoordnummer, verantwoord, verantwoorden, verantwoordelijk

Verwante begrippen

• vraag, bescheid, wederwoord, weerwoord

Vertalingen

    1. de reactie op een vraag, van repliek voorzien   

Afrikaans: antwoord (af) Deens: svar (da) Duits: Antwort (de) v Engels: answer (en), reply (en) Fins: vastaus (fi) Italiaans: risposta (it) v Japans: 答え (ja)

Latijn: responsum (la) o Oekraïens: відповідь (uk) Oudgrieks: ἀπόκρισις v Pools: odpowiedź (pl) v Spaans: contestación (es) v, respuesta (es) v Russisch: ответ (ru) Tsjechisch: odpověď (cs) v Zweeds: svar (sv) o

Werkwoord

vervoeging van
antwoorden

antwoord

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van antwoorden
   

   • Ik antwoord. 

2. gebiedende wijs van antwoorden
   

   • Antwoord! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van antwoorden
   

   • Antwoord je? 

Gangbaarheid

• Het woord antwoord staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "antwoord" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Achterhoeks

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	antwoord	antwoorden / antweurde
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

antwoord

1. antwoord

Afrikaans

Uitspraak

• IPA

  /ˈɐnt.vuə̯rt/

  geluid

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	antwoord	antwoorde

Zelfstandig naamwoord

antwoord

1. antwoord; de reactie op een vraag, van repliek voorzien (mondeling of schriftelijk)

stamtijd
infinitief	voltooid deelwoord
antwoord	geantwoord
	volledig

Werkwoord

antwoord

1. antwoorden

Nedersaksisch

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	antwoord	antwoorden / antweurde
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

antwoord

1. antwoord; de reactie op een vraag, van repliek voorzien (mondeling of schriftelijk)

Synoniemen

Anter Antwaod Antweort

Antwoort Antwort Antwurt

Antoniemen

• vraoge

Twents

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	antwoord	antwoorden / antweurde
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

antwoord

1. antwoord; de reactie op een vraag, van repliek voorzien (mondeling of schriftelijk)

Veluws

Zelfstandig naamwoord

antwoord

1. antwoord; de reactie op een vraag, van repliek voorzien (mondeling of schriftelijk)