øse
- øse
- [A] Afkomstig van het Oudnoorse woord ausa.
- [B] Afkomstig van het Oudnoorse woord œsa.
- [C] Afkomstig van het Noorse woord øse.
Naar frequentie | 25310 |
---|
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | øse |
tegenwoordige tijd | øser |
verleden tijd | øste |
voltooid deelwoord |
øst |
onvoltooid deelwoord |
øsende |
lijdende vorm | øses |
gebiedende wijs | øs |
vervoegingsklasse | Klasse 2 zwak |
opmerking | [A] + [B] |
[A] øse
- overgankelijk opscheppen, putten
- «Presten øste vann over barnets hode i dåpen.»
- De priester schepte in de doop water over het hoofd van het kind.
- «Presten øste vann over barnets hode i dåpen.»
- onovergankelijk neerstromen
- «Det øser ned.»
- Het regent dat het giet.
- «Det øser ned.»
- [1-2]: ause
- [1]: helle
øse (opp)
- [1]: øse opp suppe
soep opscheppen
øse ut
- ause ut
- ause inn, øse inn
- øse ut penger
geld verteren
[B] øse
- overgankelijk iemand in opschudding brengen
øse opp
øse seg opp
- wederkerend zich opwinden
- «øse seg opp over noe»
- zich over iets opwinden
- «øse seg opp over noe»
[A] + [B] | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | øse | m: øsen v: øsa |
øser | øsene |
genitief | øses | m: øsens v: øsas |
øsers | øsenes |
[B] øse, o
[C] | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | øse | øset | øse | øsa øsene |
genitief | øses | øsets | øses | øsas øsenes |
[C] øse, o
- beekmonding, fjordmonding, riviermonding
- opening in de dam waar het water kan worden doorgesluisd naar een afvoer