weed
- weed
- Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘marihuana’ voor het eerst aangetroffen in 1962 [1] [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | weed | - |
verkleinwoord | weedje | weedjes |
de weed m
- (plantkunde) Isatis tinctoria plant van het geslacht Isatis , uit de familie der kruisbloemigen die werd gebruikt voor het blauw verven van stoffen [3]
- marihuana, wiet
- [1] wede
- [1] weedas
- Het woord weed staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "weed" herkend door:
54 % | van de Nederlanders; |
67 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "weed" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ weed op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
enkelvoud | meervoud |
---|---|
weed | weeds |
weed
- ↑ Ursula K. Le Guin, A Wizard of Earthsea, 1968 (2004 uitg., ISBN 0-553-38304-3)
- ↑ Frits Oomes (vert.), Machten van Aardzee, 1974 (2000 uitg., ISBN 90-274-6837-0)
weed v
- (spreektaal) wiet
- «Si je fume de la weed c’est pour être plus près de Dieu.»
- Ik rook wiet om dichter bij God te zijn. [1]
- «Si je fume de la weed c’est pour être plus près de Dieu.»
- IPA: /weːd/ (Etsbergs)
weed o
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | weed | - | wèèske | - | wede | - | wèèskes | - |
genitief | weeds | - | wèèskes | - | wede | - | wèèskes | - |
locatief | wedes | - | wedeske | - | wedese | - | wedeskes | - |
datief | wede | - | wèèske | - | wede | - | wèèskes | - |
accusatief | weed | - | wèèske | - | wede | - | wèèskes | - |