volstrekken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van volstrekken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		volstrekken			te volstrekken
	toekomend		zullen volstrekken			te zullen volstrekken
voltooid	tegenwoordig		hebben volstrekt			te hebben volstrekt
	toekomend		volstrekt zullen hebben			volstrekt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	volstrekkend		volstrekt			ev. volstrek	mv. verouderd volstrekt	volstrekke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	volstrek	volstrekt	volstrekt	volstrekt	volstrekt	volstrekken	volstrekken	volstrekken
verleden (o.v.t.)	volstrekte	volstrekte	volstrekte	volstrekte	volstrekte	volstrekten	volstrekten	volstrekten
toekomend (o.t.t.t.)	zal volstrekken	zult/zal volstrekken	zult/zal volstrekken	zult volstrekken	zal volstrekken	zullen volstrekken	zullen volstrekken	zullen volstrekken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou volstrekken	zou volstrekken	zou(dt) volstrekken	zoudt volstrekken	zou volstrekken	zouden volstrekken	zouden volstrekken	zouden volstrekken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb volstrekt	hebt volstrekt	hebt/heeft volstrekt	hebt volstrekt	heeft volstrekt	hebben volstrekt	hebben volstrekt	hebben volstrekt
verleden (v.v.t.)	had volstrekt	had volstrekt	had volstrekt	hadt volstrekt	had volstrekt	hadden volstrekt	hadden volstrekt	hadden volstrekt
toekomend (v.t.t.t.)	zal volstrekt hebben	zal/zult volstrekt hebben	zult/zal volstrekt hebben	zult volstrekt hebben	zal volstrekt hebben	zullen volstrekt hebben	zullen volstrekt hebben	zullen volstrekt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou volstrekt hebben	zou volstrekt hebben	zou/zoudt volstrekt hebben	zoudt volstrekt hebben	zou volstrekt hebben	zouden volstrekt hebben	zouden volstrekt hebben	zouden volstrekt hebben