uithuwelijken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van uithuwelijken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uithuwelijken			uit te huwelijken
	toekomend		zullen uithuwelijken uit zullen huwelijken			te zullen uithuwelijken uit te zullen huwelijken
voltooid	tegenwoordig		hebben uitgehuwelijkt			te hebben uitgehuwelijkt
	toekomend		uitgehuwelijkt zullen hebben			uitgehuwelijkt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	uithuwelijkend		uitgehuwelijkt			ev. huwelijk uit	mv. verouderd huwelijkt uit	huwelijke uit (bijzin) uithuwelijke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	huwelijk uit	huwelijkt uit	huwelijkt uit	huwelijkt uit	huwelijkt uit	huwelijken uit	huwelijken uit	huwelijken uit
verleden (o.v.t.)	huwelijkte uit	huwelijkte uit	huwelijkte uit	huwelijkte uit	huwelijkte uit	huwelijkten uit	huwelijkten uit	huwelijkten uit
toekomend (o.t.t.t.)	zal uithuwelijken	zult/zal uithuwelijken	zult/zal uithuwelijken	zult uithuwelijken	zal uithuwelijken	zullen uithuwelijken	zullen uithuwelijken	zullen uithuwelijken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uithuwelijken	zou uithuwelijken	zou(dt) uithuwelijken	zoudt uithuwelijken	zou uithuwelijken	zouden uithuwelijken	zouden uithuwelijken	zouden uithuwelijken
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	uithuwelijk	uithuwelijkt	uithuwelijkt	uithuwelijkt	uithuwelijkt	uithuwelijken	uithuwelijken	uithuwelijken
verleden (o.v.t.)	uithuwelijkte	uithuwelijkte	uithuwelijkte	uithuwelijkte	uithuwelijkte	uithuwelijkten	uithuwelijkten	uithuwelijkten
toekomend (o.t.t.t.)	zal uithuwelijken uit zal huwelijken	zult/zal uithuwelijken uit zult/zal huwelijken	zult/zal uithuwelijken uit zult/zal huwelijken	zult uithuwelijken uit zult huwelijken	zal uithuwelijken uit zal huwelijken	zullen uithuwelijken uit zullen huwelijken	zullen uithuwelijken uit zullen huwelijken	zullen uithuwelijken uit zullen huwelijken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uithuwelijken uit zou huwelijken	zou uithuwelijken uit zou huwelijken	zou(dt) uithuwelijken uit zou(dt) huwelijken	zoudt uithuwelijken uit zoudt huwelijken	zou uithuwelijken uit zou huwelijken	zouden uithuwelijken uit zouden huwelijken	zouden uithuwelijken uit zouden huwelijken	zouden uithuwelijken uit zouden huwelijken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb uitgehuwelijkt	hebt uitgehuwelijkt	hebt/heeft uitgehuwelijkt	hebt uitgehuwelijkt	heeft uitgehuwelijkt	hebben uitgehuwelijkt	hebben uitgehuwelijkt	hebben uitgehuwelijkt
verleden (v.v.t.)	had uitgehuwelijkt	had uitgehuwelijkt	had uitgehuwelijkt	hadt uitgehuwelijkt	had uitgehuwelijkt	hadden uitgehuwelijkt	hadden uitgehuwelijkt	hadden uitgehuwelijkt
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgehuwelijkt hebben	zal/zult uitgehuwelijkt hebben	zult/zal uitgehuwelijkt hebben	zult uitgehuwelijkt hebben	zal uitgehuwelijkt hebben	zullen uitgehuwelijkt hebben	zullen uitgehuwelijkt hebben	zullen uitgehuwelijkt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgehuwelijkt hebben	zou uitgehuwelijkt hebben	zou/zoudt uitgehuwelijkt hebben	zoudt uitgehuwelijkt hebben	zou uitgehuwelijkt hebben	zouden uitgehuwelijkt hebben	zouden uitgehuwelijkt hebben	zouden uitgehuwelijkt hebben
onpersoonlijke lijdende vorm uitgehuwelijkt worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt uitgehuwelijkt				er is uitgehuwelijkt
verleden	er werd uitgehuwelijkt				er was uitgehuwelijkt
toekomend	er zal uitgehuwelijkt worden				er zal uitgehuwelijkt zijn
voorwaardelijk	er zou uitgehuwelijkt worden				er zou uitgehuwelijkt zijn
lijdende vorm uitgehuwelijkt worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitgehuwelijkt worden			uitgehuwelijkt te worden
	toekomend		uitgehuwelijkt zullen worden			uitgehuwelijkt te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		uitgehuwelijkt zijn			uitgehuwelijkt te zijn
	toekomend		uitgehuwelijkt zullen zijn			uitgehuwelijkt te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word uitgehuwelijkt	wordt uitgehuwelijkt	wordt uitgehuwelijkt	wordt uitgehuwelijkt	wordt uitgehuwelijkt	worden uitgehuwelijkt	worden uitgehuwelijkt	worden uitgehuwelijkt
verleden (o.v.t.)	werd uitgehuwelijkt	werd uitgehuwelijkt	werd uitgehuwelijkt	werdt uitgehuwelijkt	werd uitgehuwelijkt	werden uitgehuwelijkt	werden uitgehuwelijkt	werden uitgehuwelijkt
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitgehuwelijkt worden	zult uitgehuwelijkt worden	zult uitgehuwelijkt worden	zult uitgehuwelijkt worden	zal uitgehuwelijkt worden	zullen uitgehuwelijkt worden	zullen uitgehuwelijkt worden	zullen uitgehuwelijkt worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitgehuwelijkt worden	zou uitgehuwelijkt worden	zou/zoudt uitgehuwelijkt worden	zoudt uitgehuwelijkt worden	zou uitgehuwelijkt worden	zouden uitgehuwelijkt worden	zouden uitgehuwelijkt worden	zouden uitgehuwelijkt worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben uitgehuwelijkt	bent uitgehuwelijkt	bent/is uitgehuwelijkt	zijt uitgehuwelijkt	is uitgehuwelijkt	zijn uitgehuwelijkt	zijn uitgehuwelijkt	zijn uitgehuwelijkt
verleden (v.v.t.)	was uitgehuwelijkt	was uitgehuwelijkt	was uitgehuwelijkt	waart uitgehuwelijkt	was uitgehuwelijkt	waren uitgehuwelijkt	waren uitgehuwelijkt	waren uitgehuwelijkt
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgehuwelijkt zijn	zult uitgehuwelijkt zijn	zult uitgehuwelijkt zijn	zult uitgehuwelijkt zijn	zal uitgehuwelijkt zijn	zullen uitgehuwelijkt zijn	zullen uitgehuwelijkt zijn	zullen uitgehuwelijkt zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgehuwelijkt zijn	zou uitgehuwelijkt zijn	zou/zoudt uitgehuwelijkt zijn	zoudt uitgehuwelijkt zijn	zou uitgehuwelijkt zijn	zouden uitgehuwelijkt zijn	zouden uitgehuwelijkt zijn	zouden uitgehuwelijkt zijn