snakken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van snakken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		snakken			te snakken
	toekomend		zullen snakken			te zullen snakken
voltooid	tegenwoordig		hebben gesnakt			te hebben gesnakt
	toekomend		gesnakt zullen hebben			gesnakt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	snakkend		gesnakt			ev. snak	mv. verouderd snakt	snakke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	snak	snakt	snakt	snakt	snakt	snakken	snakken	snakken
verleden (o.v.t.)	snakte	snakte	snakte	snakte	snakte	snakten	snakten	snakten
toekomend (o.t.t.t.)	zal snakken	zult/zal snakken	zult/zal snakken	zult snakken	zal snakken	zullen snakken	zullen snakken	zullen snakken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou snakken	zou snakken	zou(dt) snakken	zoudt snakken	zou snakken	zouden snakken	zouden snakken	zouden snakken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gesnakt	hebt gesnakt	hebt/heeft gesnakt	hebt gesnakt	heeft gesnakt	hebben gesnakt	hebben gesnakt	hebben gesnakt
verleden (v.v.t.)	had gesnakt	had gesnakt	had gesnakt	hadt gesnakt	had gesnakt	hadden gesnakt	hadden gesnakt	hadden gesnakt
toekomend (v.t.t.t.)	zal gesnakt hebben	zal/zult gesnakt hebben	zult/zal gesnakt hebben	zult gesnakt hebben	zal gesnakt hebben	zullen gesnakt hebben	zullen gesnakt hebben	zullen gesnakt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gesnakt hebben	zou gesnakt hebben	zou/zoudt gesnakt hebben	zoudt gesnakt hebben	zou gesnakt hebben	zouden gesnakt hebben	zouden gesnakt hebben	zouden gesnakt hebben
onpersoonlijke lijdende vorm gesnakt worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt gesnakt				er is gesnakt
verleden	er werd gesnakt				er was gesnakt
toekomend	er zal gesnakt worden				er zal gesnakt zijn
voorwaardelijk	er zou gesnakt worden				er zou gesnakt zijn