seinen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van seinen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		seinen			te seinen
	toekomend		zullen seinen			te zullen seinen
voltooid	tegenwoordig		hebben geseind			te hebben geseind
	toekomend		geseind zullen hebben			geseind te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	seinend		geseind			ev. sein	mv. verouderd seint	seine
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	sein	seint	seint	seint	seint	seinen	seinen	seinen
verleden (o.v.t.)	seinde	seinde	seinde	seinde	seinde	seinden	seinden	seinden
toekomend (o.t.t.t.)	zal seinen	zult/zal seinen	zult/zal seinen	zult seinen	zal seinen	zullen seinen	zullen seinen	zullen seinen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou seinen	zou seinen	zou(dt) seinen	zoudt seinen	zou seinen	zouden seinen	zouden seinen	zouden seinen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb geseind	hebt geseind	hebt/heeft geseind	hebt geseind	heeft geseind	hebben geseind	hebben geseind	hebben geseind
verleden (v.v.t.)	had geseind	had geseind	had geseind	hadt geseind	had geseind	hadden geseind	hadden geseind	hadden geseind
toekomend (v.t.t.t.)	zal geseind hebben	zal/zult geseind hebben	zult/zal geseind hebben	zult geseind hebben	zal geseind hebben	zullen geseind hebben	zullen geseind hebben	zullen geseind hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geseind hebben	zou geseind hebben	zou/zoudt geseind hebben	zoudt geseind hebben	zou geseind hebben	zouden geseind hebben	zouden geseind hebben	zouden geseind hebben
onpersoonlijke lijdende vorm geseind worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt geseind				er is geseind
verleden	er werd geseind				er was geseind
toekomend	er zal geseind worden				er zal geseind zijn
voorwaardelijk	er zou geseind worden				er zou geseind zijn