rute

Niet te verwarren met: Route, route, Rute

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈɾʉːtə /

Woordafbreking

• ru·te

Woordherkomst en -opbouw

• Werkwoord: Afkomstig van het Noorse zelfstandige naamwoord rute
• Zelfstandig naamwoord [A]: Afkomstig uit het Nederduits.
• Zelfstandig naamwoord [B]: Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord rupta (= weg).

Naar frequentie	4570

vervoeging
onbepaalde wijs	rute
tegenwoordige tijd	ruter
verleden tijd	ruta rutet
voltooid deelwoord	ruta rutet
onvoltooid deelwoord	rutende
lijdende vorm	rutes
gebiedende wijs	rut
vervoegingsklasse	Klasse 1 zwak
opmerking

Werkwoord

rute

1. overgankelijk ruiten maken, bijv. op een blad papier

Afgeleide begrippen

• rute opp

[A]+[B]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	rute	m: ruten v: ruta	ruter	rutene
genitief	rutes	m: rutens v: rutas	ruters	rutenes

Zelfstandig naamwoord

[A] rute m / v

1. ruit (in een patroon)
2. (schaak) veld

   «Et sjakkbrett har 64 ruter.»

   Een schaakbord heeft 64 velden.

3. (bouwkunde) glasruit, ruit, vensterglas, vensterruit

Synoniemen

• [1]: felt
• [1]: firkant
• [2]: vindusrute

Afgeleide begrippen

• [1]: rutemønster
• [2]: vindusrute

Zelfstandig naamwoord

[B] rute m / v

1. route
2. reisroute
3. dienstregeling

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈɾʉːtə /

Woordafbreking

• ru·te

Woordherkomst en -opbouw

• Werkwoord [A1]: Afkomstig van het Nynorske zelfstandige naamwoord rute
• Werkwoord [B1]: Herkomst onbekend.
• Zelfstandig naamwoord [A2]: Afkomstig uit het Nederduits.
• Zelfstandig naamwoord [B2]: Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord rupta (= weg).
• Zelfstandig naamwoord [C]: Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord ruta.
• Zelfstandig naamwoord [D]: Herkomst onbekend.

vervoeging
onbepaalde wijs	rute ruta
tegenwoordige tijd	ruter
verleden tijd	ruta
voltooid deelwoord	ruta
onvoltooid deelwoord	rutande
lijdende vorm	rutast
gebiedende wijs	rut ruta rute
vervoegingsklasse	Klasse 1 zwak
opmerking	[A1]+[B1]

Werkwoord

[A1] rute

1. overgankelijk ruiten maken, bijv. op een blad papier

Afgeleide begrippen

• rute opp

Werkwoord

rute

1. gebiedende wijs van ruta

Schrijfwijzen

• rut
• ruta

Werkwoord

rute

1. gebiedende wijs van ruta

Schrijfwijzen

• rut
• ruta

Werkwoord

[B1] rute

1. overgankelijk ravotten, stoeien
2. overgankelijk lawaai maken
3. overgankelijk fuiven

Afgeleide begrippen

• [1]: tumle
• [2]: bråke
• [2]: ståke
• [3]: svire

Werkwoord

rute

1. gebiedende wijs van ruta

Schrijfwijzen

• rut
• ruta

Werkwoord

rute

1. gebiedende wijs van ruta

Schrijfwijzen

• rut
• ruta

[A2]+[B2]+ [C2]+[D2]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	rute	ruta	ruter	rutene

Zelfstandig naamwoord

[A2] rute v

1. ruit (in een patroon)
2. (schaak) veld

   «Eit sjakkbrett har 64 ruter.»

   Een schaakbord heeft 64 velden.

3. (bouwkunde) glasruit, ruit, vensterglas, vensterruit

Synoniemen

• [1]: felt
• [1]: firkant
• [1]: kvadrat
• [2]: glasrute
• [2]: vindaugsrute

Afgeleide begrippen

• [1]: rutemønster
• [2]: vindusrute

Zelfstandig naamwoord

[B2] rute v

1. route
2. reisroute
3. dienstregeling

Zelfstandig naamwoord

[C2] rute v

1. (plantkunde) een plant uit het geslacht Ruta 

Afgeleide begrippen

• krydderplante
• plante

Zelfstandig naamwoord

[D2] rute v

1. bal, bol

Afgeleide begrippen

• ball
• kumpe