• ro·ba

roba v

  1. (kleding) jurk
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   roba                    
genitief                        
datief                        
accusatief                        
vervoeging van
robar

roba

  1. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van robar
  2. gebiedende wijs (bevestigend) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van robar