prostor
- pro·s·tor
- Afgeleid van het Proto-Slavische *prostorъ
- ruimte; een omgeving onbegrensd in elke richting
- ruimte; een omgeving begrensd door een doel of grenzen
- (figuurlijk) ruimte; mogelijkheid om af te wijken van een regel of afspraak, speling, vrijheidsgraad, marge
- (wiskunde) ruimte; een verzameling die voorzien is van een structuur
- vesmír monbezield, dimenze v, rozměr monbezield, plocha v
- prostora v, prostranství o, místo o, území o, oblast v, plocha v, areál monbezield
- možnost v, šance v, příležitost v
- –
|
|
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)
prostor