minnen

Niet te verwarren met: plussen en minnen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  minnen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈmɪnə(n)/

Woordafbreking

• min·nen

Woordherkomst en -opbouw

• ww: erfwoord via Middelnederlands minnen van Oudnederlands minnon, in de betekenis van ‘liefhebben’ aangetroffen vanaf 901

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
minnen	minde	gemind
zwak -d	volledig

Werkwoord

minnen

1. inergatief vrijen
2. overgankelijk (formeel) liefhebben

Hyponiemen

• beminnen

Afgeleide begrippen

   

aanminnig minnaar minnares minnarij minne minnebrief minnedicht minnegod minnehandel minnekozen minnelied minnelijk minnelyriek minnemoeder minnenijd minnepijn minnespel minnezang minnezanger minziek

Zelfstandig naamwoord

de minnen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord min
2. meervoud van het zelfstandig naamwoord minne

Gangbaarheid

• Het woord minnen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "minnen" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
87 %	van de Vlamingen.

Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw

• [A] van Oudnederlands minnon, op te vatten als afgeleid van  minne zn  met het achtervoegsel -en
• [B] afgeleid van  min bw  -en

Werkwoord

[A] minnen

1. overgankelijk minnen, liefhebben
2. overgankelijk vrijen met

Werkwoord

[B] minnen

1. onovergankelijk minderen, minder worden