lub
- lub
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | lub | lubben |
verkleinwoord | lubje | lubjes |
- plooi in kraag of mouw
vervoeging van |
---|
lubben |
lub
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lubben
- Ik lub.
- gebiedende wijs van lubben
- Lub!
- (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lubben
- Lub je?
- Het woord lub staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- lub
- Afgeleid van het Proto-Slavische *ljubo
lub
lub
- tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van lubić
- IPA: /lʊp/
- lub
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | lub | luby |
genitief | lubu | lubů |
datief | lubu | lubům |
accusatief | lub | luby |
vocatief | lube | luby |
locatief | lubu | lubech |
instrumentalis | lubem | luby |