lup
Niet te verwarren met: Lup |
- IPA: /løp/
- lup
lup v
- IPA: /lup/
- lup
lup
- IPA: /lup/
lup m
- IPA: /lʊp/
- lup
- Afgeleid van het Proto-Slavische *lupъ
- rooftocht; de activiteit van het stelen
- «Zloděj se vydal na lup.»
- De dief ging op rooftocht.
- «Zloděj se vydal na lup.»
- buit; dingen of geld die op een oneerlijke manier verkregen is
- «Zloděj odvážel svůj lup v zavazadlovém prostoru auta.»
- De dief bracht zijn buit weg in de kofferbak van de auto.
- «Zloděj odvážel svůj lup v zavazadlovém prostoru auta.»
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | lup | lupy |
genitief | lupu | lupů |
datief | lupu | lupům |
accusatief | lup | lupy |
vocatief | lupe | lupy |
locatief | lupu | lupech |
instrumentalis | lupem | lupy |
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- (meestal in meervoud) roos; aandoening van de hoofdhuid die schilfers veroorzaakt
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | lup | lupy |
genitief | lupu | lupů |
datief | lupu | lupům |
accusatief | lup | lupy |
vocatief | lupe | lupy |
locatief | lupu | lupech |
instrumentalis | lupem | lupy |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
lup
lup
- informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het imperfectieve werkwoord loupit
lup
- krak; het geluid bij kraken