• kin·der·lijk
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen kinderlijk kinderlijker kinderlijkst
verbogen kinderlijke kinderlijkere kinderlijkste
partitief kinderlijks kinderlijkers -

kinderlijk

  1. overeenkomstig de aard van een kind (kindsheid), zoals een kind is of doet
    • Soms gedroeg hij zich ronduit kinderlijk. 
     Bennink weet van alles een muziekinstrument te maken, zegt de jury. "81 is hij nu, maar hij benadert muziek nog altijd met kinderlijk enthousiasme."[4]
  2. naïef, onbevangen
  • kinderlijk eenvoudig
enkelvoud meervoud
naamwoord kinderlijk kinderlijken
verkleinwoord kinderlijkje kinderlijkjes

het kinderlijko

  1. dode lichaam van een kind
     Dat veel graven in inscripties ndr heten, “gelofte”, helpt niet: het kinderlijk kan zowel een in dank gebracht mensenoffer zijn als een jonggestorven kind zijn, begraven in de hoop op een nieuw kind, waarvoor een gelofte kan zijn gedaan. De grafschriften brengen ons dus niet veel verder.[5]
99 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[6]
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. kinderlijk op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4.   Weblink bron “André Rieu en Han Bennink ontvangen Edison Oeuvreprijs” (9 oktober 2023) op nu.nl  
  5.   Weblink bron Gearchiveerde versie
    Jona Lendering
    “De tofet van Karthago” (9 januari 2022) op nrc.nl  
  6.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be