kammen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kammen    (hulp, bestand)
• IPA: /kɑmə(n)/

Woordafbreking

• kam·men

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van kam met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kammen	kamde	gekamd
zwak -d	volledig

Werkwoord

kammen

1. overgankelijk met een kam haar in orde brengen

   • Zij is bezig haar haar te kammen. 

   ▸ Zijn grote baard die hij elke dag aandachtig kamde was even breed als lang.

Hyponiemen

• afkammen, doorkammen, gladkammen, opkammen, overkammen, roskammen, tegenkammen, uitkammen

Afgeleide begrippen

   

kamdoublet kamduiker kamduin kamfilter kamgaren kamgras kamhout kamkrokodil kamlijn kamlijster kammarmer kammeling kammer kammossel kamplaat kampot kampret kamrad kamrat kamsalamander kamschelp kamslager kamtand kamvaren kamvormig kamwiel kamwissel kamwol

Vertalingen

    1. met een kam haar in orde brengen   

Deens: kæmme (da) Duits: kämmen (de) Engels: comb (en) Frans: peigner (fr) Hongaars: fésül (hu) Limburgs: keimbe (li)

Noors: gre (no), kjemme (no) Nynorsk: kjemme (nn) Oudnoords: kemba Papiaments: peña Pools: czesać (pl) Spaans: peinar (es)

Zelfstandig naamwoord

de kammen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kam

Gangbaarheid

• Het woord kammen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kammen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.