gula
- gu·la
gula
gula v
- Volkslatijn: *gola
- Frans: gueule (via het Volkslatijn)
- Italiaans: gola (via het Volkslatijn)
- Portugees: gola (via het Volkslatijn), gula (uit het literair Latijn)
- Spaans: gola (via het Volkslatijn), gula (uit het literair Latijn)
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | gula | gulae |
genitief | gulae | gulārum |
datief | gulae | gulīs |
accusatief | gulam | gulās |
ablatief | gulā | gulīs |
vocatief | gula | gulae |
- ↑ Michiel de Vaan“Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages” (2008), Brill Publishers, Boston - Leiden, p. 275
- gu·la
gula
gula, v
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van gul (betekenis: windje)
gula
- verouderde spelling of vorm van gulen tot 2005 (betekenis: windje)
gula, v
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van gule (betekenis: windje)
- gu·la
gula
- onbepaalde wijs, tweede vorm naast gule, zie aldaar
gula
- tegenwoordige tijd van gula
gula
gula
- tegenwoordige tijd van gule
gula
gula
- gebiedende wijs van gula
gula
- gebiedende wijs van gule
gula, v
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van gul (betekenis: windje)
gula, v
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van gule (betekenis: windje)
gula
- verouderde spelling of vorm van gule tot 2005 (betekenis: windje)
- gu·la
- Een geleerde ontlening aan Latijn gula [1], naast de echt-Portugese vorm gola (ontwikkeld uit Volkslatijn *gola).
enkelvoud | meervoud |
---|---|
gula | gulas |
gula v
- vraatzucht, gulzigheid
- trek, eetlust
- (figuurlijk) zin, verlangen
- (verouderd) (anatomie) farynx, slokdarm
- ↑ Weblink bron Aulete, Francisco Júlio de Caldasgula in: Dicionário Aulete, Lexikon Editora Digital. op aulete.com.br
- gu·la
- Een geleerde ontlening aan Latijn gula, naast de echt-Spaanse vorm gola (ontwikkeld uit Volkslatijn *gola).
enkelvoud | meervoud |
---|---|
gula | gulas |
gula v
- gula in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española
gula
- gebiedende wijs van ukugula