façade

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘voorgevel’ voor het eerst aangetroffen in 1695 ^[1]
Leenwoord uit het Frans, op zijn beurt afkomstig van het Italiaanse facciata dat weer van het Latijnse facies (gezicht) afkomstig is.

façade v

de zichtbare buitenmuur van een gebouw, specifiek die aan de voorkant
- De façades van woonhuizen zijn in de loop der eeuwen geëvolueerd.
▸ Ergens achter deze lonkende façades in het zuchtende praalgraf van de stad moest zich een straat bevinden die Calle Nuova Sant'Agnese heette.^[2]
(dysfemisme) het gezicht
- "Als je nu niet binnen de tien seconden uit mijn ogen bent, zal ik je façade ook vertimmeren", tierde de stiefvader.
valse schijn
- De hele onderneming was slechts een façade.

1. de zichtbare buitenmuur van een gebouw, specifiek die aan de voorkant

Het woord façade staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "façade" herkend door:

93 %	van de Nederlanders;
94 %	van de Vlamingen.^[3]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	façade	façaden, façades
verkleinwoord	façadetje	façadetjes