alteratie
- al·te·ra·tie
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verandering’ voor het eerst aangetroffen in 1528 [1]
- Uit het Frans “altération” van het Latijnse “alteratio” (verandering)
- Naamwoord van handeling van altereren met het achtervoegsel -atie [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | alteratie | alteraties |
verkleinwoord | - | - |
de alteratie v
- een onverwachte verandering
- (muziek) het incidenteel afwijken van de toonhoogten van de toonladdertonen, genoteerd door middel van kruis- en moltekens
- De vele alteraties maken deze passage "kleurrijk", maar moeilijk speelbaar.
- [1] rust
- [2] accident, chromatiek, enharmonie, kruis, mol, neventoon, stamtoon, voorteken, voortekening
1. toonverandering
- Het woord alteratie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "alteratie" herkend door:
80 % | van de Nederlanders; |
80 % | van de Vlamingen.[3] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "alteratie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ alteratie op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be