afsplitsen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van afsplitsen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		afsplitsen			af te splitsen
	toekomend		zullen afsplitsen af zullen splitsen			te zullen afsplitsen af te zullen splitsen
voltooid	tegenwoordig		hebben afgesplitst			te hebben afgesplitst
	toekomend		afgesplitst zullen hebben			afgesplitst te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	afsplitsend		afgesplitst			ev. splits af	mv. verouderd splitst af	splitse af (bijzin) afsplitse
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	splits af	splitst af	splitst af	splitst af	splitst af	splitsen af	splitsen af	splitsen af
verleden (o.v.t.)	splitste af	splitste af	splitste af	splitste af	splitste af	splitsten af	splitsten af	splitsten af
toekomend (o.t.t.t.)	zal afsplitsen	zult/zal afsplitsen	zult/zal afsplitsen	zult afsplitsen	zal afsplitsen	zullen afsplitsen	zullen afsplitsen	zullen afsplitsen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou afsplitsen	zou afsplitsen	zou(dt) afsplitsen	zoudt afsplitsen	zou afsplitsen	zouden afsplitsen	zouden afsplitsen	zouden afsplitsen
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	afsplits	afsplitst	afsplitst	afsplitst	afsplitst	afsplitsen	afsplitsen	afsplitsen
verleden (o.v.t.)	afsplitste	afsplitste	afsplitste	afsplitste	afsplitste	afsplitsten	afsplitsten	afsplitsten
toekomend (o.t.t.t.)	zal afsplitsen af zal splitsen	zult/zal afsplitsen af zult/zal splitsen	zult/zal afsplitsen af zult/zal splitsen	zult afsplitsen af zult splitsen	zal afsplitsen af zal splitsen	zullen afsplitsen af zullen splitsen	zullen afsplitsen af zullen splitsen	zullen afsplitsen af zullen splitsen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou afsplitsen af zou splitsen	zou afsplitsen af zou splitsen	zou(dt) afsplitsen af zou(dt) splitsen	zoudt afsplitsen af zoudt splitsen	zou afsplitsen af zou splitsen	zouden afsplitsen af zouden splitsen	zouden afsplitsen af zouden splitsen	zouden afsplitsen af zouden splitsen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb afgesplitst	hebt afgesplitst	hebt/heeft afgesplitst	hebt afgesplitst	heeft afgesplitst	hebben afgesplitst	hebben afgesplitst	hebben afgesplitst
verleden (v.v.t.)	had afgesplitst	had afgesplitst	had afgesplitst	hadt afgesplitst	had afgesplitst	hadden afgesplitst	hadden afgesplitst	hadden afgesplitst
toekomend (v.t.t.t.)	zal afgesplitst hebben	zal/zult afgesplitst hebben	zult/zal afgesplitst hebben	zult afgesplitst hebben	zal afgesplitst hebben	zullen afgesplitst hebben	zullen afgesplitst hebben	zullen afgesplitst hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou afgesplitst hebben	zou afgesplitst hebben	zou/zoudt afgesplitst hebben	zoudt afgesplitst hebben	zou afgesplitst hebben	zouden afgesplitst hebben	zouden afgesplitst hebben	zouden afgesplitst hebben
onpersoonlijke lijdende vorm afgesplitst worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt afgesplitst				er is afgesplitst
verleden	er werd afgesplitst				er was afgesplitst
toekomend	er zal afgesplitst worden				er zal afgesplitst zijn
voorwaardelijk	er zou afgesplitst worden				er zou afgesplitst zijn
lijdende vorm afgesplitst worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		afgesplitst worden			afgesplitst te worden
	toekomend		afgesplitst zullen worden			afgesplitst te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		afgesplitst zijn			afgesplitst te zijn
	toekomend		afgesplitst zullen zijn			afgesplitst te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word afgesplitst	wordt afgesplitst	wordt afgesplitst	wordt afgesplitst	wordt afgesplitst	worden afgesplitst	worden afgesplitst	worden afgesplitst
verleden (o.v.t.)	werd afgesplitst	werd afgesplitst	werd afgesplitst	werdt afgesplitst	werd afgesplitst	werden afgesplitst	werden afgesplitst	werden afgesplitst
toekomend (o.t.t.t.)	zal afgesplitst worden	zult afgesplitst worden	zult afgesplitst worden	zult afgesplitst worden	zal afgesplitst worden	zullen afgesplitst worden	zullen afgesplitst worden	zullen afgesplitst worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou afgesplitst worden	zou afgesplitst worden	zou/zoudt afgesplitst worden	zoudt afgesplitst worden	zou afgesplitst worden	zouden afgesplitst worden	zouden afgesplitst worden	zouden afgesplitst worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben afgesplitst	bent afgesplitst	bent/is afgesplitst	zijt afgesplitst	is afgesplitst	zijn afgesplitst	zijn afgesplitst	zijn afgesplitst
verleden (v.v.t.)	was afgesplitst	was afgesplitst	was afgesplitst	waart afgesplitst	was afgesplitst	waren afgesplitst	waren afgesplitst	waren afgesplitst
toekomend (v.t.t.t.)	zal afgesplitst zijn	zult afgesplitst zijn	zult afgesplitst zijn	zult afgesplitst zijn	zal afgesplitst zijn	zullen afgesplitst zijn	zullen afgesplitst zijn	zullen afgesplitst zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou afgesplitst zijn	zou afgesplitst zijn	zou/zoudt afgesplitst zijn	zoudt afgesplitst zijn	zou afgesplitst zijn	zouden afgesplitst zijn	zouden afgesplitst zijn	zouden afgesplitst zijn

vervoeging van het Nederlandse werkwoord zich afsplitsen
tegenwoordige tijd					verleden tijd				toekomende tijd
enkelvoud			meervoud		enkelvoud		meervoud		enkelvoud		meervoud
1	ik	splits me af (bijzin) me afsplits	wij, we	splitsen ons af (bijzin) ons afsplitsen	ik	splitste me af (bijzin) me afsplitste	wij, we	splitsten ons af (bijzin) ons afsplitsten	ik	zal me afsplitsen	wij, we	zullen ons afsplitsen
2	jij, je	splitst je af (bijzin) je afsplitst	jullie	splitsen je af (bijzin) je afsplitsen	jij, je	splitste je af (bijzin) je afsplitste	jullie	splitsten je af (bijzin) je afsplitsten	jij, je	zal, zult je afsplitsen	jullie	zullen je afsplitsen
	u	splitst zich/u af (bijzin) zich/u afsplitst	u	splitst zich/u af (bijzin) zich/u afsplitst	u	splitste zich/u af (bijzin) zich/u afsplitste	u	splitste zich/u af (bijzin) zich/u afsplitste	u	zult zich/u afsplitsen	u	zult zich/u afsplitsen
	gij, ge	splitst u af (bijzin) u afsplitst	gij, ge, gijlieden	splitst u af (bijzin) u afsplitst	gij, ge	splitste u af (bijzin) u afsplitste	gij, ge, gijlieden	splitste u af (bijzin) u afsplitste	gij, ge	zult u afsplitsen	gij, ge gijlieden	zult u afsplitsen
3	hij, zij, het	splitst zich af (bijzin) zich afsplitst	zij, ze	splitsen zich af (bijzin) zich afsplitsen	hij, zij, het	splitste zich af (bijzin) zich afsplitste	zij, ze	splitsten zich af (bijzin) zich afsplitsten	hij, zij, het	zal zich afsplitsen	zij, ze	zullen zich afsplitsen
onvoltooid deelwoord				voltooide tijd			gebiedende wijs			aanvoegende wijs
zich afsplitsend				zich afgesplitst hebben			splits u/je af, splitst je af			splitse zich af (bijzin) zich afsplitse