wrijven
- wrij·ven
- In de betekenis van ‘strijken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
wrijven |
wreef |
gewreven |
klasse 1 | volledig |
wrijven
- inergatief hard tegen een voorwerp aan bewegen
- Er werd gewreven en gekrabbeld, maar niets mocht baten.
- gewrijf, wrijfdoek, wrijfecht, wrijfhout, wrijfklank, wrijfletter, wrijfmolen, wrijfpaal, wrijfsteen, wrijfwas, wrijving
1. handeling
- Het woord wrijven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wrijven" herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ "wrijven" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be