vreemdeling

Nederlands

leenvertaling van Duits Fremdling, afgeleid van vreemd met het achtervoegsel -ling met het invoegsel -e-, in de betekenis van ‘onbekende’ aangetroffen vanaf 1525 ^[1] ^[2] ^[3]
A

de vreemdeling m

iemand die afkomstig is uit een ander gebied of land dan dat waar hij verblijft
- De vreemdeling verbleef in een asielzoekerscentrum.
(figuurlijk) iemand die nog niet zoveel van een onderwerp weet of op een bepaald gebied nog onbekend is
- Als vreemdeling in het bankwezen moest hij erg wennen aan alle afkortingen.

een vreemdeling in Jeruzalem
ergens niet bekend zijnd met de gang van zaken of zich daar niet thuis voelend

1. iemand die afkomstig is uit een ander gebied of land dan dat waar hij verblijft

Het woord vreemdeling staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vreemdeling" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.^[4]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	vreemdeling	vreemdelingen
verkleinwoord	vreemdelingetje	vreemdelingetjes