vinken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van vinken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vinken			te vinken
	toekomend		zullen vinken			te zullen vinken
voltooid	tegenwoordig		hebben gevinkt			te hebben gevinkt
	toekomend		gevinkt zullen hebben			gevinkt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	vinkend		gevinkt			ev. vink	mv. verouderd vinkt	vinke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	vink	vinkt	vinkt	vinkt	vinkt	vinken	vinken	vinken
verleden (o.v.t.)	vinkte	vinkte	vinkte	vinkte	vinkte	vinkten	vinkten	vinkten
toekomend (o.t.t.t.)	zal vinken	zult/zal vinken	zult/zal vinken	zult vinken	zal vinken	zullen vinken	zullen vinken	zullen vinken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vinken	zou vinken	zou(dt) vinken	zoudt vinken	zou vinken	zouden vinken	zouden vinken	zouden vinken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gevinkt	hebt gevinkt	hebt/heeft gevinkt	hebt gevinkt	heeft gevinkt	hebben gevinkt	hebben gevinkt	hebben gevinkt
verleden (v.v.t.)	had gevinkt	had gevinkt	had gevinkt	hadt gevinkt	had gevinkt	hadden gevinkt	hadden gevinkt	hadden gevinkt
toekomend (v.t.t.t.)	zal gevinkt hebben	zal/zult gevinkt hebben	zult/zal gevinkt hebben	zult gevinkt hebben	zal gevinkt hebben	zullen gevinkt hebben	zullen gevinkt hebben	zullen gevinkt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gevinkt hebben	zou gevinkt hebben	zou/zoudt gevinkt hebben	zoudt gevinkt hebben	zou gevinkt hebben	zouden gevinkt hebben	zouden gevinkt hebben	zouden gevinkt hebben
onpersoonlijke lijdende vorm gevinkt worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt gevinkt				er is gevinkt
verleden	er werd gevinkt				er was gevinkt
toekomend	er zal gevinkt worden				er zal gevinkt zijn
voorwaardelijk	er zou gevinkt worden				er zou gevinkt zijn