vertellen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vertellen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ver·tel·len

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van tellen met het voorvoegsel ver-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
vertellen	vertelde	verteld
zwak -d	volledig

Werkwoord

[A] vertellen

1. overgankelijk een al of niet ware gebeurtenis verhalen

   • Een verhaal vertellen. 

   ▸ Er werd verteld hoe eens een abt verbood in zijn klooster Sinterklaasliedjes te zingen, niettegenstaande de smeekbeden van de monniken.

   ▸ Ze had me twee weken eerder verteld over haar leven als kunstenaar op een tropisch eiland in Maleisië.

Synoniemen

• verhalen

Hyperoniemen

• tellen

Hyponiemen

• afvertellen, doorvertellen, navertellen, oververtellen, rondvertellen

Afgeleide begrippen

   

vertelinstantie vertelkunst verteller vertelling vertelperspectief vertelsel vertelsituatie vertelstandpunt verteltechniek verteltijd verteltraditie verteltrant

Vertalingen

    1. een al of niet ware gebeurtenis verhalen   

Duits: erzählen (de) Engels: tell (en), narrate (en), relate (en) Frans: raconter (fr) Nedersaksisch: vertellen (nds) Noors: fortelle (no)

Nynorsk: fortelje (nn) Papiaments: bisa Spaans: contar (es), decir (es), narrar (es), relatar (es) Xhosa: ukuxela 15 Zweeds: berätta (sv)

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van tellen met het voorvoegsel ver-

Werkwoord

[B] vertellen

1. wederkerend zich ~ verkeerd tellen, een telfout maken

   • Iedereen kan zich vertellen. 

Gangbaarheid

• Het woord vertellen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vertellen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Nedersaksisch

Werkwoord

vertellen

1. vertellen; een al of niet ware gebeurtenis verhalen

Veluws

Werkwoord

vertellen

1. vertellen; een al of niet ware gebeurtenis verhalen