Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ver·neu·ke·ra·tief
Woordherkomst en -opbouw
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen verneukeratief verneukeratiever verneukeratiefst
verbogen verneukeratieve verneukeratievere verneukeratiefste
partitief verneukeratiefs verneukeratievers -

Bijvoeglijk naamwoord

verneukeratief [1]

  1. (informeel) een uitspraak of manier van doen die mensen bedriegt of misleidt
  2. (informeel) een uitspraak of manier van doen die iets of iemand ondermijnt of schade berokkent
    • Minstens even verneukeratief is de zin waarmee Sire het spotje besluit: 'Laat jij jouw jongen genoeg jongen zijn?'Immers, als experimenteren en smerig worden gelijk is aan 'genoeg jongen'zijn, dan impliceert dit dat jongens die hier niet van houden, die liever een boek lezen of spelen dat ze een elfje zijn, onvoldoende jongen'zijn.[2] 
    • Op pad gaan is verneukeratief voor je opinie. Je loopt tien meter de straat uit en je ziet dat helemaal niet iedereen naar de persconferentie over de abdicatie van Beatrix kijkt, maar de Afrika Cup op heeft staan.”[3] 
    • „Geïnterviewd worden is best verneukeratief. Ik praat, ik vertel van alles over mezelf. Misschien stel ik me wel té kwetsbaar op. Ik vergeet bijna dat het in de krant komt ”[4] 
Synoniemen
Vertalingen

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. Volkskrant Asha ten Broeke 28 juli 2017
  3. NRC Merlijn Kerkhof 28 juni 2014
  4. NRC tekst Rinskje Koelewijn 2 november 2013