vermoeilijken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van vermoeilijken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vermoeilijken			te vermoeilijken
	toekomend		zullen vermoeilijken			te zullen vermoeilijken
voltooid	tegenwoordig		hebben vermoeilijkt			te hebben vermoeilijkt
	toekomend		vermoeilijkt zullen hebben			vermoeilijkt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	vermoeilijkend		vermoeilijkt			ev. vermoeilijk	mv. verouderd vermoeilijkt	vermoeilijke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	vermoeilijk	vermoeilijkt	vermoeilijkt	vermoeilijkt	vermoeilijkt	vermoeilijken	vermoeilijken	vermoeilijken
verleden (o.v.t.)	vermoeilijkte	vermoeilijkte	vermoeilijkte	vermoeilijkte	vermoeilijkte	vermoeilijkten	vermoeilijkten	vermoeilijkten
toekomend (o.t.t.t.)	zal vermoeilijken	zult/zal vermoeilijken	zult/zal vermoeilijken	zult vermoeilijken	zal vermoeilijken	zullen vermoeilijken	zullen vermoeilijken	zullen vermoeilijken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vermoeilijken	zou vermoeilijken	zou(dt) vermoeilijken	zoudt vermoeilijken	zou vermoeilijken	zouden vermoeilijken	zouden vermoeilijken	zouden vermoeilijken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb vermoeilijkt	hebt vermoeilijkt	hebt/heeft vermoeilijkt	hebt vermoeilijkt	heeft vermoeilijkt	hebben vermoeilijkt	hebben vermoeilijkt	hebben vermoeilijkt
verleden (v.v.t.)	had vermoeilijkt	had vermoeilijkt	had vermoeilijkt	hadt vermoeilijkt	had vermoeilijkt	hadden vermoeilijkt	hadden vermoeilijkt	hadden vermoeilijkt
toekomend (v.t.t.t.)	zal vermoeilijkt hebben	zal/zult vermoeilijkt hebben	zult/zal vermoeilijkt hebben	zult vermoeilijkt hebben	zal vermoeilijkt hebben	zullen vermoeilijkt hebben	zullen vermoeilijkt hebben	zullen vermoeilijkt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vermoeilijkt hebben	zou vermoeilijkt hebben	zou/zoudt vermoeilijkt hebben	zoudt vermoeilijkt hebben	zou vermoeilijkt hebben	zouden vermoeilijkt hebben	zouden vermoeilijkt hebben	zouden vermoeilijkt hebben
onpersoonlijke lijdende vorm vermoeilijkt worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt vermoeilijkt				er is vermoeilijkt
verleden	er werd vermoeilijkt				er was vermoeilijkt
toekomend	er zal vermoeilijkt worden				er zal vermoeilijkt zijn
voorwaardelijk	er zou vermoeilijkt worden				er zou vermoeilijkt zijn
lijdende vorm vermoeilijkt worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vermoeilijkt worden			vermoeilijkt te worden
	toekomend		vermoeilijkt zullen worden			vermoeilijkt te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		vermoeilijkt zijn			vermoeilijkt te zijn
	toekomend		vermoeilijkt zullen zijn			vermoeilijkt te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word vermoeilijkt	wordt vermoeilijkt	wordt vermoeilijkt	wordt vermoeilijkt	wordt vermoeilijkt	worden vermoeilijkt	worden vermoeilijkt	worden vermoeilijkt
verleden (o.v.t.)	werd vermoeilijkt	werd vermoeilijkt	werd vermoeilijkt	werdt vermoeilijkt	werd vermoeilijkt	werden vermoeilijkt	werden vermoeilijkt	werden vermoeilijkt
toekomend (o.t.t.t.)	zal vermoeilijkt worden	zult vermoeilijkt worden	zult vermoeilijkt worden	zult vermoeilijkt worden	zal vermoeilijkt worden	zullen vermoeilijkt worden	zullen vermoeilijkt worden	zullen vermoeilijkt worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vermoeilijkt worden	zou vermoeilijkt worden	zou/zoudt vermoeilijkt worden	zoudt vermoeilijkt worden	zou vermoeilijkt worden	zouden vermoeilijkt worden	zouden vermoeilijkt worden	zouden vermoeilijkt worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben vermoeilijkt	bent vermoeilijkt	bent/is vermoeilijkt	zijt vermoeilijkt	is vermoeilijkt	zijn vermoeilijkt	zijn vermoeilijkt	zijn vermoeilijkt
verleden (v.v.t.)	was vermoeilijkt	was vermoeilijkt	was vermoeilijkt	waart vermoeilijkt	was vermoeilijkt	waren vermoeilijkt	waren vermoeilijkt	waren vermoeilijkt
toekomend (v.t.t.t.)	zal vermoeilijkt zijn	zult vermoeilijkt zijn	zult vermoeilijkt zijn	zult vermoeilijkt zijn	zal vermoeilijkt zijn	zullen vermoeilijkt zijn	zullen vermoeilijkt zijn	zullen vermoeilijkt zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vermoeilijkt zijn	zou vermoeilijkt zijn	zou/zoudt vermoeilijkt zijn	zoudt vermoeilijkt zijn	zou vermoeilijkt zijn	zouden vermoeilijkt zijn	zouden vermoeilijkt zijn	zouden vermoeilijkt zijn