Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ui·ter·ste wil
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord uiterste wil uiterste willen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de uiterste wilm

  1. (juridisch) vastlegging van de wensen van iemand over wat er bij overlijden moet gebeuren met zijn of haar bezittingen en schulden, zoals wie erfgenaam is, of hoe de uitvaart geregeld moet worden
    1. (België) testament of contractuele erfstelling
       Alle schulden die uitsluitend bij uiterste wil erkend zijn, worden als legaten beschouwd.[3]
    2. (Nederland) wettelijk voorgeschreven vorm voor een testament in het Nederlands erfrecht vanaf 2003: een notariële akte of een onderhandse akte die in bewaring is gegeven bij een notaris
      • De uiterste wil is mogelijk vernietigbaar omdat de notaris vergeten is er een datum op te zetten. 
Synoniemen
Hyperoniemen
Hyponiemen
Verwante begrippen

Meer informatie

Verwijzingen

  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. Vroegmiddelnederlands Woordenboek
  3.   Weblink bron
    Rechtbank van Eerste Aanleg te Gent
    “Passiefpost leningsschuld terecht verworpen wegens gebrek aan bewijs” (3 december 2019) op vlaanderen.be