trå

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / tɾoː /

Woordafbreking

• trå

Woordherkomst en -opbouw

• Bijvoeglijk maamwoord: Afkomstig van Oudnoords:  þrár bn 
• Zelfstandig naamwoord [A]: Afkomstig van Oudnoords:  þrá zn 
• Zelfstandig naamwoord [B]: Afkomstig van Oudnoords:  trǫð zn 

Naar frequentie	6602

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	trå	tråere	tråest
	o enkelvoud	trått
	meervoud	trå tråe
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	trå tråe	tråere	tråeste

Bijvoeglijk naamwoord

[A] trå

1. inflexibel, langzaam, traag
2. in (beginnende) verrotting, ranzig, sterk (van boter)
3. aanhoudend, iemand die niet snel opgeeft, onvermoeibaar

Synoniemen

• [1]:  treg bn 
• [1]:  usmidig bn 
• [2]:  harsk bn 
• [2]:  ul bn 
• [3]:  utholdende bn 
• [3]:  utrettelig bn 

[A]+[B]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	trå	m: tråen v: tråa	tråer	tråene
genitief	trås	m: tråens v: tråas	tråers	tråenes

Zelfstandig naamwoord

[A] trå, m / v

1. (dichterlijk) begerigheid, (sterk) verlangen
2. (dichterlijk) sechstel verlangen

Zelfstandig naamwoord

[B] trå, m / v

1. jaagpad, een platgetrapte pad of plein

Synoniemen

•  tråkk zn 

Anagrammen

•  råt zn 
•  tår zn