• top·kam
enkelvoud meervoud
naamwoord topkam topkammen
verkleinwoord - -

de topkamm

  1. (muziek) (gitaar) onderdeel aan de bovenkant van de toets, waar de snaren vanaf de toets naar de stemschroeven of stemmechanieken lopen, met als doel het handhaven van de onderlinge afstanden tussen de snaren, en de afstand tussen toets en snaren
     Marc Ribot, ooit gitarist bij Wilson Pickett, Elvis Costello en Tom Waits schudt eerst de zaal even op met een harde knal: een opgetrokken en vervolgens losgelaten snaar springt met kracht terug tegen het uiteinde van de gitaarhals en het bovenblad. (…) Houdt de armen kruiselings over zijn instrument, tokkelt met zijn linkerhand vlak achter de topkam de snaren, terwijl de andere hand de brug van zijn instrument streelt.[1]
  1.   Weblink bron
    Bart Jippes
    “Ribot perst geluiden uit zijn gitaren” (11 juni 2003) op nrc.nl