• ste·ni·ging
enkelvoud meervoud
naamwoord steniging stenigingen
verkleinwoord - -

de stenigingv

  1. gebruikelijke vorm van straffen volgens de sharia en in het oude testament, het stenigen d.w.z. met stenen doden
    • Als Afghanistan steniging opnieuw invoert als sanctie op overspel, heeft dat gevolgen voor de relatie van Nederland met dat land [1] 
97 % van de Nederlanders;
94 % van de Vlamingen.[2]