sprokkelen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van sprokkelen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		sprokkelen			te sprokkelen
	toekomend		zullen sprokkelen			te zullen sprokkelen
voltooid	tegenwoordig		hebben gesprokkeld			te hebben gesprokkeld
	toekomend		gesprokkeld zullen hebben			gesprokkeld te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	sprokkelend		gesprokkeld			ev. sprokkel	mv. verouderd sprokkelt	sprokkele
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	sprokkel	sprokkelt	sprokkelt	sprokkelt	sprokkelt	sprokkelen	sprokkelen	sprokkelen
verleden (o.v.t.)	sprokkelde	sprokkelde	sprokkelde	sprokkelde	sprokkelde	sprokkelden	sprokkelden	sprokkelden
toekomend (o.t.t.t.)	zal sprokkelen	zult/zal sprokkelen	zult/zal sprokkelen	zult sprokkelen	zal sprokkelen	zullen sprokkelen	zullen sprokkelen	zullen sprokkelen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou sprokkelen	zou sprokkelen	zou(dt) sprokkelen	zoudt sprokkelen	zou sprokkelen	zouden sprokkelen	zouden sprokkelen	zouden sprokkelen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gesprokkeld	hebt gesprokkeld	hebt/heeft gesprokkeld	hebt gesprokkeld	heeft gesprokkeld	hebben gesprokkeld	hebben gesprokkeld	hebben gesprokkeld
verleden (v.v.t.)	had gesprokkeld	had gesprokkeld	had gesprokkeld	hadt gesprokkeld	had gesprokkeld	hadden gesprokkeld	hadden gesprokkeld	hadden gesprokkeld
toekomend (v.t.t.t.)	zal gesprokkeld hebben	zal/zult gesprokkeld hebben	zult/zal gesprokkeld hebben	zult gesprokkeld hebben	zal gesprokkeld hebben	zullen gesprokkeld hebben	zullen gesprokkeld hebben	zullen gesprokkeld hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gesprokkeld hebben	zou gesprokkeld hebben	zou/zoudt gesprokkeld hebben	zoudt gesprokkeld hebben	zou gesprokkeld hebben	zouden gesprokkeld hebben	zouden gesprokkeld hebben	zouden gesprokkeld hebben
onpersoonlijke lijdende vorm gesprokkeld worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt gesprokkeld				er is gesprokkeld
verleden	er werd gesprokkeld				er was gesprokkeld
toekomend	er zal gesprokkeld worden				er zal gesprokkeld zijn
voorwaardelijk	er zou gesprokkeld worden				er zou gesprokkeld zijn
lijdende vorm gesprokkeld worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		gesprokkeld worden			gesprokkeld te worden
	toekomend		gesprokkeld zullen worden			gesprokkeld te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		gesprokkeld zijn			gesprokkeld te zijn
	toekomend		gesprokkeld zullen zijn			gesprokkeld te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	—	—	—	—	wordt gesprokkeld	—	—	worden gesprokkeld
verleden (o.v.t.)	—	—	—	—	werd gesprokkeld	—	—	werden gesprokkeld
toekomend (o.t.t.t.)	—	—	—	—	zal gesprokkeld worden	—	—	zullen gesprokkeld worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	—	—	—	—	zou gesprokkeld worden	—	—	zouden gesprokkeld worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	—	—	—	—	is gesprokkeld	—	—	zijn gesprokkeld
verleden (v.v.t.)	—	—	—	—	was gesprokkeld	—	—	waren gesprokkeld
toekomend (v.t.t.t.)	—	—	—	—	zal gesprokkeld zijn	—	—	zullen gesprokkeld zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	—	—	—	—	zou gesprokkeld zijn	—	—	zouden gesprokkeld zijn