ruggengraat

Nederlands

Een ruggengraat

Uitspraak

• Geluid:  ruggengraat    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈrʏɣə(n)ˌɣrat / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• rug·gen·graat

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘wervelkolom’ voor het eerst aangetroffen in 1573
• samenstelling van  rug  en  graat  met het invoegsel -en- 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ruggengraat	ruggengraten
verkleinwoord	ruggengraatje	ruggengraatjes

Zelfstandig naamwoord

de ruggengraat m

1. (anatomie) zuil gevormd door de wervels gelegen in de rug, die de enige steun van het hoofd en de romp uitmaakt en waarin het ruggenmerg zit

Schrijfwijzen

• ruggegraat (officiële spelling tot 1996)

Synoniemen

• wervelkolom

Spreekwoorden

• Iemand met ruggengraat.

  Iemand die kan standhouden.

• Een ruggengraat vol slagroom hebben.

  Iemand die geen stand kan houden; iemand die zwicht onder druk van anderen.

Afgeleide begrippen

• ruggengraatloos, ruggengraatsverkromming, ruggengraatswervel

Vertalingen

    1.   

Duits: Rückgrat (de) o, Wirbelsäule (de) v Engels: spinal column (en) Frans: épine dorsale (fr) v, colonne vertébrale (fr) v IJslands: hryggsúla (is) Italiaans: spina dorsale (it) v, colonna vertebrale (it) v Japans: 脊椎 (ja)

Latijn: columna vertebralis (la) v Pools: kręgosłup (pl) m Spaans: espina (es) v, columna vertebral (es) v, espinazo (es) m Turks: belkemiği (tr), omurga (tr) Zweeds: ryggrad (sv)

Gangbaarheid

• Het woord ruggengraat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ruggengraat" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
94 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.