papá
enkelvoud | meervoud |
---|---|
papá | papás |
papá m
- IPA: /papaː/
- pa·pá
- (familie)(verouderd)(informeel) papa, vader; mannelijke ouder
- «Ale papá, já se vdávat nechci!»
- Maar papa, ik wil niet trouwen!
- «Ale papá, já se vdávat nechci!»
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
nominatief | papá | papá | |
genitief | papá | papá | |
datief | korte vorm | papá | papá |
lange vorm | papá | ||
accusatief | papá | papá | |
vocatief | papá | papá | |
locatief | korte vorm | papá | papá |
lange vorm | papá | ||
instrumentalis | papá | papá |
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
papá
- (kindertaal)(informeel) doei, dag, tot ziens; een begroeting of afscheidsgroet
- «Tak papá, děti, mějte se tu hezky a buďte hodné.»
- Tot ziens, kinderen, veel plezier en wees braaf.
- «Tak papá, děti, mějte se tu hezky a buďte hodné.»
papá
- derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van het imperfectieve werkwoord papat