odpor m

  1. weerstand; een reactie die poogt een bepaalde actie tegen te werken, tegenstand
  2. walging, afkeer
  3. (natuurkunde)(elektrotechniek) weerstand, elektrische weerstand; de tegenstand die een stroom in een stroomgeleider ondervindt


  • od·por

odpor monbezield

  1. weerstand; een reactie die poogt een bepaalde actie tegen te werken, tegenstand
  2. walging, afkeer
  3. (natuurkunde) weerstand, wrijving; een mechanische kracht die ontstaat in de tegenovergestelde richting op een lichaam
  4. (natuurkunde)(elektrotechniek) weerstand, elektrische weerstand; de tegenstand die een stroom in een stroomgeleider ondervindt
  1. nesouhlas monbezield, protest monbezield, vzdor monbezield, odboj monbezield, opozice v, rezistence v
  2. averze v, nechuť v, zhnusení o, hnus monbezield
  3. rezistivita v, elektrický odpor monbezield
  1. souhlas monbezield
  2. vodivost v, elektrická vodivost v