monkelen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van monkelen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		monkelen			te monkelen
	toekomend		zullen monkelen			te zullen monkelen
voltooid	tegenwoordig		hebben gemonkeld			te hebben gemonkeld
	toekomend		gemonkeld zullen hebben			gemonkeld te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	monkelend		gemonkeld			ev. monkel	mv. verouderd monkelt	monkele
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	monkel	monkelt	monkelt	monkelt	monkelt	monkelen	monkelen	monkelen
verleden (o.v.t.)	monkelde	monkelde	monkelde	monkelde	monkelde	monkelden	monkelden	monkelden
toekomend (o.t.t.t.)	zal monkelen	zult/zal monkelen	zult/zal monkelen	zult monkelen	zal monkelen	zullen monkelen	zullen monkelen	zullen monkelen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou monkelen	zou monkelen	zou(dt) monkelen	zoudt monkelen	zou monkelen	zouden monkelen	zouden monkelen	zouden monkelen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gemonkeld	hebt gemonkeld	hebt/heeft gemonkeld	hebt gemonkeld	heeft gemonkeld	hebben gemonkeld	hebben gemonkeld	hebben gemonkeld
verleden (v.v.t.)	had gemonkeld	had gemonkeld	had gemonkeld	hadt gemonkeld	had gemonkeld	hadden gemonkeld	hadden gemonkeld	hadden gemonkeld
toekomend (v.t.t.t.)	zal gemonkeld hebben	zal/zult gemonkeld hebben	zult/zal gemonkeld hebben	zult gemonkeld hebben	zal gemonkeld hebben	zullen gemonkeld hebben	zullen gemonkeld hebben	zullen gemonkeld hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gemonkeld hebben	zou gemonkeld hebben	zou/zoudt gemonkeld hebben	zoudt gemonkeld hebben	zou gemonkeld hebben	zouden gemonkeld hebben	zouden gemonkeld hebben	zouden gemonkeld hebben